"Wat complotdenken mij altijd heeft gebracht, als ik een beetje voor de vuist weg zit te filosoferen, is een soort troost. Je zet een model van de wereld op dat je nog kan begrijpen, dat past binnen de kaders van je voorstellingsvermogen. Je zoekt verklaringen voor verschijnselen, je zoekt troost in een constructie. Wat je eigenlijk, diep van binnen, doet, is de willekeur uitschakelen. Er zit een bedoeling achter. Toeval bestaat niet. Ik geloof wel dat er ‘iets’ is."

​

PANDEMONIUM, het nieuwe videoproject van Patrick Bassant, trapt af met 'Stap ook in mijn waarheid', een theatermonoloog van een ouderwetse complotdenker die zich probeert te verhouden tot de nieuwe generatie. Over QAnon en Trump, pizzeria's en 5G-masten, over rappers, vliegtuigspotters en influencers, over MSM en WWG1WGA, over reptielen en joggers, over wake up en make up, over save the children en geurkaarsen, en wat er verder nog over onze platte aarde schuimt.

​

Tekst en voordracht: Patrick Bassant Beeld en montage: Harold Pflug

"Mijnheer Turner pakte haar hand en leidde haar naar de aangrenzende slaapkamer. Deze ruimte was verduisterd, maar er brandden tientallen olielampen, de schaduwen dansten over het plafond. Op het executive size bed was met zilverzand een pentagram gestrooid, de lucht was bedwelmend. Bonnie Starbuck probeerde haar aanvankelijke schrik te onderdrukken. Ze meende vleermuizen te zien fladderen, maar zo'n soort hotel was het niet. Ze ademde diep in, nieuwsgierig; er is tenslotte niets geilers dan afwijken van de norm. En Mijnheer Turner was een gul mens."

PANDEMONIUM, het nieuwe videoproject van Patrick Bassant, vervolgt met het verhaal 'Todesangst / Ejaculation / Jazz', dat geschreven is bij het werk van kunstenares AMVK, Anne-Mie Van Kerckhoven. Over Enochiaanse sleutels, aerobics, satan, geweld en champagne, call girls en bloederige kussen. Het zou opwindend kunnen zijn, als het niet zo naar zwavel rook...

​

Tekst en voordracht: Patrick Bassant. Beeld en montage: Harold Pflug: Beeld: AMVK

"Bij zijn arrestatie verweerde Toussaint Louverture zich met alle rechten die hij als Frans generaal had. Zo was hij woest toen hem een hoorzitting voor de krijgsraad geweigerd werd. De witte Napoleon sprak dertien jaar later, in een vergelijkbare positie beland, vanaf Sint-Helena misschien wel dezelfde woorden als de zwarte: ‘Ik ben veroordeeld zonder hoorzitting en zonder proces. Dit getuigt van minachting voor alle goddelijke en menselijke wetten.’ ... Dat de geschiedenis voor de witte en de zwarte een gelijk lot in petto had, was iets dat ze allebei onrechtvaardig zouden hebben gevonden."

PANDEMONIUM, het nieuwe videoproject van Patrick Bassant, vervolgt met deel drie, over Toussaint Louverture, een van de leiders van de slavenopstand op Haïti en generaal in het postrevolutionaire Franse leger. Zijn bijnaam was de Zwarte Napoleon. Aanleiding voor het verhaal was de tentoonstelling van Marlene Dumas in het Stedelijk Museum Amsterdam. Over The Swans, portretkunst, racisme en revolutie, de witte en de zwarte Napoleon, een tochtig kasteel in de Jura en een opstand die leidde tot de afschaffing van de slavernij op Saint-Domingue/Santo Domingo/Haïti

Tekst en voordracht: Patrick Bassant Beeld en montage: Harold Pflug

“Rome is af. De stad wordt onderhouden, gerepareerd, maar niet vernieuwd. In het centrum worden geen nieuwe beeldbepalende gebouwen opgetrokken, gedeeltelijk omdat er geen oude gesloopt worden en gedeeltelijk omdat hoogbouw verboden is. … Rome koestert de grandeur van 2500 jaar geschiedenis, ten koste van eventuele meer recente gratie. Rome is tevreden met zichzelf. … Waarschijnlijk de laatste die een poging heeft gedaan om Rome een meer modern uiterlijk te geven, is Benito Mussolini. Toch heeft ook hij het niet aangedurfd om het centrum van de stad te schenden. Waarom zou hij ook? De glorie van het Italiaanse volk berust voor een groot deel op historie. Dat die glorietijd nog voortduurde, wilde hij laten zien aan de randen van de stad, zoals het Romeinse leger ook altijd expansie zocht.”

PANDEMONIUM, het nieuwe videoproject van Patrick Bassant, vervolgt met deel vier, over de wijk EUR in Rome, bedacht voor de wereldtentoonstelling van 1942. Het is het verslag van een stadswandeling uit 2005, in de stijl van bijvoorbeeld Ian Sinclair. Over een Pimp-my-ride-Fiat-500, brutalistische architectuur, triomfbogen, het Vierkante Colosseum en geestelijken met een fax.

Tekst en voordracht: Patrick Bassant. Beeld en montage: Harold Pflug. Foto’s: Patrick Bassant en Bert de Muynck

“Alles geloofwaardig kunnen ontkennen. Altijd. Wij weten van niks en als wij toch wat weten, dan hebben wij er niets mee te maken gehad. Dat zijn later befaamde known unknowns geworden. …

We liepen klokslag negen uur het restaurant binnen, in tenue de ville. Het was druk binnen, precies het soort geroezemoes dat interfereert met een richtmicrofoon. Er zat een man alleen aan een tafel. Hij droeg een hoornen bril en rookte met sierlijke, wat wufte gebaren een filterloze sigaret.

Het script gaat met ons op de loop. Zurich 1961, regenjassen, kruitdampen, het vermoeden van hoogverraad. Breedgeschouderde mannen aan tafeltjes verderop, opvallend nonchalant. De actielijnen waren uitgezet. Mangoeste kreeg de opdracht. En wij zouden alles ontkennen.

Maak hem af. Hoe moeilijk kan het zijn?”

PANDEMONIUM, het nieuwe videoproject van Patrick Bassant, vervolgt met deel vijf, over de honderden mislukte moordaanslagen die de CIA in de loop der jaren pleegde op Fidel Castro. De sfeer van spionnen in de jaren zestig, de inventieve huurmoordenaar Mangoeste en zijn ontslagbrief. Over de klapsigaren, thalliumzout, Adidasjasjes, storytelling, de Oeverloze Eilandheerser en radioactieve ratten. Schrijnend en hilarisch.

Tekst en voordracht: Patrick Bassant. Beeld en montage: Harold Pflug. 

"In de stad word je niet snel definitief uitgeschakeld. De mensen daar schrikken op het laatste moment terug en durven niet hun duim tot diep in je oogkas te boren. Ze slaan hard en roepen dan dat het ‘de laatste waarschuwing’ is.

​

Belachelijk! Geen beest geeft laatste waarschuwingen. Een beest wil bloed zien of verdedigt zichzelf. Zo’n beest was ik.

​

In de week voor mijn afscheid van de school heb ik vier jongens ontmoet. Ze vielen me aan, scholden me uit voor zigeuner en wilden mijn broek uittrekken. Wilden de slagtanden uit mijn bek slaan, het schapenvet uit mijn kleding ranselen, het zaad uit mijn kloten. Ik verdedigde mijzelf. Ik was een everzwijn."

​

​

PANDEMONIUM, het nieuwe videoproject van Patrick Bassant, vervolgt met deel zes, over een herdersjongen in de stad. Traditie en vooruitgang, samenleven en overleven, schapen en ander gedierte, het loopt uit op een fiasco.

​

Tekst en voordracht: Patrick Bassant. Beeld en montage: Harold Pflug.

“En toch is er iets merkwaardigs. De vos heeft de overstap naar de stad gemaakt zonder omtrekkende bewegingen. Althans, dat denk ik. Er gaapt een kloof tussen de vos als bosbeest, als sprookjesfiguur, als uitdager van koning Nobel enerzijds, en anderzijds het doodgemoedereerd door de stad sjokken.

Misschien dat stadsecologen al jaren roepen dat de vos nadert, maar dat kan zich probleemloos buiten mij om afspelen. Stadsecologen houden zich met meer dingen bezig die mij ontgaan. Of stadsecologen ontgaan mij, eigenlijk. Ik lette niet op. Ik heb het niet gezien. En dan opeens.”

PANDEMONIUM, het nieuwe videoproject van Patrick Bassant, vervolgt met deel zeven, over een vos in de stad. Het verhaal werd geschreven bij het indrukwekkende schilderwerk van Robert Devriendt. Werk van hem (veelal uit Between the paintings 2008) is met zijn toestemming verwerkt in de video. Suggestie en precisie in miniatuur. En met een cameo van de Blade Runner.

Tekst en voordracht: Patrick Bassant. Beeld: Robert Devriendt. Beeld en montage: Harold Pflug.

"Eén verdieping lager schuiven de liftdeuren open. Een wachtkamer gevuld met weekendleed, vol ongeduld, vergiftigingen, vage kwetsuren en blauwe plekken. Gekerm, geagiteerde telefoongesprekken en bange, boze blikken. Ik hoor hier niet, schiet het door me heen. Rot op met je etterende stomp en je bloedhoest. Ik mankeer niets, ik wil alleen naar buiten. En vlug ook."

'Dag en nacht' vertelt het bevreemdende verhaal van een intense periode van ziekenhuisbezoeken, dwalen door verlaten gangen, pogingen grip te krijgen op de merkwaardige constructie van een mini-stad en grip op je eigen leven als je kind ziek wordt.

‘Dag en nacht’ verscheen in: DW B jrg 155, 2010 nr 02, Terra recognita.

Opname, tekst: Patrick Bassant. Montage, regie: Harold Pflug. Illustraties van Dall.E

This is your Project description. Click on "Edit Text" or double click on the text box to start.

This is your Project description. Click on "Edit Text" or double click on the text box to start.

This is your Project description. Click on "Edit Text" or double click on the text box to start.

This is your Project description. Click on "Edit Text" or double click on the text box to start.

This is your Project description. Click on "Edit Text" or double click on the text box to start.

This is your Project description. Click on "Edit Text" or double click on the text box to start.