De Inktpodcast 3: Steppewolf. Een verhaal in stem en audio. Aflevering 3 van de Inktpodcast van Patrick Bassant: een verhaal over een herdersjongen in de stad. Ik vond een wat oudere prozatekst terug, met daarin veel aandacht voor geluiden en sfeer. Voor de Inktpodcast heb ik het verhaal voorzien van een stevige evenknie in geluid. Sfeergeluiden, muziek, foley: geluid en tekst ondersteunen elkaar, schuren tegen elkaar en stuwen elkaar op naar een meeslepend resultaat. Traditie en vooruitgang, samenleven en overleven, schapen en ander gedierte, het loopt uit op een fiasco...
Dikke tip: te genieten met een hoofdtelefoon.
"In de stad word je niet snel definitief uitgeschakeld. De mensen daar schrikken op het laatste moment terug en durven niet hun duim tot diep in je oogkas te boren. Ze slaan hard en roepen dan dat het ‘de laatste waarschuwing’ is. Belachelijk! Geen beest geeft laatste waarschuwingen. Een beest wil bloed zien of verdedigt zichzelf. Zo’n beest was ik. In de week voor mijn afscheid van de school heb ik vier jongens ontmoet. Ze vielen me aan, scholden me uit voor zigeuner en wilden mijn broek uittrekken. Wilden de slagtanden uit mijn bek slaan, het schapenvet uit mijn kleding ranselen, het zaad uit mijn kloten. Ik verdedigde mijzelf. Ik was een everzwijn."
Dit verhaal verscheen in De Gids van december 2003. Ook verscheen er in de serie beeldverhalen van PANDEMONIUM in 2022 een versie met beeld.
ill. Dall.E